De educatieve sessie van het congres begon met Wendy Oldenmenger, die benadrukte hoe belangrijk het is om te praten over morele dilemma’s in de verpleegkunde. Ze pleit voor vroege betrokkenheid van patiënten voor geïnformeerde besluitvorming, wat de veerkracht van verpleegkundigen versterkt. Dr. Wendy McInally presenteerde een op educatie gerichte aanpak voor voortdurele evaluatie in de oncologische verpleging, ter ondersteuning van duurzame praktijken. Matt Fowler, consultant-verpleegkundige, deelde essentiële tips voor de wereldwijde ontwikkeling van oncologische diensten, waarbij hij benadrukte hoe belangrijk culturele bewustwording en het aanpassen van benaderingen zijn. Eva Pape introduceerde een beslissingsondersteunend instrument om patiënten met rectale kanker te helpen kiezen tussen verschillende chirurgische procedures, met de nadruk op gezamenlijke besluitvorming. Ten slotte onthulde Dimitrios Protogiros de “EONS Advocacy Toolkit,” een gids om invloed uit te oefenen op gezondheidsbeleid in Europa, met de nadruk op het belang van een verenigd netwerk van jonge oncologieverpleegkundigen voor collectieve impact.
Wendy Oldenmenger, een gediplomeerde verpleegkundige, opende de sessie met de nadruk op de essentie van open discussies over morele dilemma’s in de verpleegkunde. Ze besprak ethische uitdagingen in relatie tot organisatiedruk en complexe beslissingen aan het einde van het leven. De meeste verpleegkundigen staan voor morele dilemma’s, verergerd door organisatiedruk zoals een overmaat aan complexe patiënten. Lastige keuzes aan het einde van het leven, zoals volharding in intensieve behandelingen ondanks palliatieve fasen, voegen complexiteit toe. Oldenmenger bepleit vroege betrokkenheid van de patiënt, waarbij open communicatie essentieel is om de voorkeuren van patiënten te begrijpen en gezamenlijke beslissingen te nemen. Openlijk praten over morele dilemma’s is cruciaal om morele stress bij gezondheidsprofessionals te vermijden, wat de veerkracht van verpleegkundigen versterkt door het delen van ervaringen, zorgen en perspectieven. Door open discussies aan te moedigen, kunnen zorgteams ethische uitdagingen overwinnen. Organisatiedruk, dilemma’s aan het einde van het leven en vroege betrokkenheid van de patiënt zijn cruciale onderwerpen om te garanderen dat hoogwaardige zorg wordt geleverd terwijl de ethische integriteit van het verpleegkundige beroep behouden blijft.
Dr. Wendy McInally richte zich vervolgs op een evoluerende aanpak om het leren van verpleegkundigen binnen de ECCN continu te verbeteren. Haar methodologie legt de nadruk op samenwerking met deelnemers om hun verpleegpraktijk te ondersteunen. Door zich te concentreren op de beschrijving van de context van de leerlingen, het verkennen van ervaringen op elk leerblok, en het identificeren van faciliterende en belemmerende factoren, streeft Dr. McInally naar een duurzame praktijk. Deelnemers hebben de behoefte aan erkenning geuit en moeilijkheden opgemerkt met betrekking tot de lengte van sommige inhoud. Ze waardeerden de interactieve benadering van de ECCN en beschouwden de duur als voldoende voor effectieve onderdompeling. In het hart van deze aanpak zorgt de samenwerking met deelnemers, het begrijpen van hun context en het identificeren van obstakels ervoor dat het aangeboden leren effectief hun dagelijkse verpleegpraktijk in de oncologie ondersteunt. Haar aanpak gericht op continue evaluatie waarborgt dat de ECCN voldoet aan de behoeften van verpleegkundigen, wat leidt tot hoogwaardige praktijk in de complexe wereld van oncologische zorg.
Matt Fowler, consultant-verpleegkundige aan het Heartlands Hospital in Birmingham, heeft deelgenomen aan de ontwikkeling van oncologische diensten in landen met een laag inkomen, waaronder Gaza. Begeleid door twee vrijwillige hematologen, deelde Fowler waardevolle tips, zoals begrip voor de lokale cultuur, doorzettingsvermogen, aandachtig luisteren, met in gedachten houdend dat praktijken in het Verenigd Koninkrijk niet universeel zijn. Hij benadrukte het respecteren van verschillende culturen en de noodzaak van culturele bewustwording, en beval workshops aan om het lokale personeel te trainen en aangepaste beleidsmaatregelen op te stellen. Hij moedigde aan realistisch te zijn in verwachtingen en benaderingen aan te passen aan de beschikbare middelen, en benadrukte het belang van politiek bewustzijn zonder directe betrokkenheid bij de lokale politiek. Het werk van Matt Fowler toont aan hoe de Britse ervaring wereldwijd kan bijdragen aan oncologische zorg en hoe doordachte benaderingen medische zorg in verschillende contexten kunnen verbeteren.
Eva Pape gaf meer uitleg over een beslissingsondersteunend instrument dat zij heeft ontwikkeld om patiënten met rectale kanker te begeleiden bij het kiezen tussen een abdominoperineale resectie (RAP) of een lage anterieure resectie (LAR). Het instrument beoogt gestructureerde en uitgebreide ondersteuning te bieden bij besluitvorming. Patiënten hebben de keuze tussen deze chirurgische procedures, elk met zijn eigen voor- en nadelen. Onderzoek benadrukt het belang van gezamenlijke besluitvorming tussen zorgprofessionals en patiënten. Er is een implementatieprotocol opgesteld met nadruk op de herorganisatie van preoperatieve consultaties, de scholing van zorgprofessionals en het belang van een verpleegkundig consult. De eerste resultaten van de pilotstudie geven aan dat beslissingsondersteuning patiënten motiveert om actief deel te nemen aan het overdenken van de implicaties van behandelingsmogelijkheden, wat leidt tot geïnformeerde en weloverwogen keuzes.
Dimitrios Protogiros, verpleegkundige bij het Griekse ministerie van Volksgezondheid, onthulde de “EONS Advocacy Toolkit”. Deze toolkit biedt een praktische gids om oncologieverpleegkundigen in staat te stellen de gezondheidsbeleid in Europa te beïnvloeden. De toolkit biedt een duidelijke benadering om de status van oncologieverpleegkundigen te verbeteren. Het gidst verpleegkundigen bij het begrijpen van het politieke proces, het identificeren van prioritair beleid en het informeren van wetgevers over kwesties die de patiëntenzorg beïnvloeden. De gids moedigt aan om wetgevers te informeren en deze kansen te delen met collega’s. Het suggereert ook om lid te worden van organisaties die druk uitoefenen voor patiënten en verpleegkundigen. Protogiros benadrukt het belang van het creëren van een verenigd netwerk van jonge oncologieverpleegkundigen in Europa om hun gezamenlijke impact te versterken.
Naar boven
