Andreas Charalambous, PhD, MSc, begon zijn verpleegkundige carrière in 1995 en behaalde zijn doctoraat en een diploma verpleegkunde in 2008 aan de Middlesex University in het Verenigd Koninkrijk. Momenteel is hij hoogleraar Oncologie en Palliatieve Zorg en tevens bijzonder hoogleraar aan de Universiteit van Turku in Finland. Hij is de oprichter en voormalig voorzitter van de Cyprus Oncology Nursing Society en de European Oncology Nursing Society, en voormalig president van de European Cancer Organization. Hij is ook de oprichter van het Concert Nursing Fund en de European Cancer Committees Foundation, en is betrokken bij verschillende nationale en internationale onderzoeksprogramma’s op verschillende gebieden van kanker. Tijdens het onlangs gehouden EONS-congres in Madrid (Spanje) gaf Charalambous een presentatie over de digitale revolutie in de kankerzorg.
In deze presentatie verkende Charalambous de rol van digitale interventies in de ondersteunende zorg bij kanker. De technologie, die ooit begon met het IBM-programma Watson, heeft een hoge vlucht genomen. “Technologie is alomtegenwoordig, ongeacht waar ter wereld je je bevindt. Digitale technologie heeft de gezondheidszorg getransformeerd en blijft dat doen. Onderzoeken laten zien dat digitale interventies een significante rol spelen in de ondersteunende zorg, hoewel we nog niet helemaal op het gewenste niveau zijn. Integratiegebieden worden geïdentificeerd, maar uitdagingen blijven bestaan”, stelde hij. Zo blijken digitale interventies slechts bij 9,5% van de patiënten met gevorderde kanker ingezet te worden.
Verschillende digitale interventies richten zich op onvervulde ondersteunende zorgbehoeften van patiënten, zoals communicatie, educatie en klinische beoordelingen. Voorbeelden zijn interactieve spraakreacties, video counseling en symptoommonitoring via categorieën. Studies tonen aan dat digitale interventies de kwaliteit van leven verbeteren, vooral in de vroege stadia van kanker. Charalambous: “Eén opmerkelijk project maakt gebruik van virtual reality om patiënten af te leiden tijdens chemotherapiesessies, wat resulteert in verminderde pijn, angst en depressie. Andere projecten onderzoeken virtuele omgevingen voor jongeren en volwassenen, bijvoorbeeld met digitale avatars. Daarnaast zien we steeds meer augmented reality-toepassingen voor diagnostische analyses.”
“Ondanks hun potentieel zijn digitale interventies niet zonder uitdagingen”, benadrukte Charalambous. “Digitale gezondheidsvaardigheden zijn cruciaal, maar zowel patiënten als zorgverleners kampen met een gebrek aan digitale gezondheidsgeletterdheid. Toekomstige digitale oplossingen moeten proactief zijn, gericht op onvervulde behoeften en rekening houden met zowel patiënten als zorgpartners. Bovendien moeten ze voldoen aan strikte privacyregels. In de toekomst zullen digitale technologieën een aanvullende, uitgebreide rol spelen in de kankerzorg, zonder de menselijke factor te vervangen.”