In de cardio-oncologische richtlijnen wordt aanbevolen om systematisch het risico op cardiotoxiciteit in te schatten bij patiënten voorafgaand aan de start van de kankerbehandeling. Deze inschatting, risicostratificatie genoemd, is in het bijzonder van belang voor patiënten die behandeld worden met anthracycline of anti-humane epidermale groeifactorreceptor 2 (HER2)-therapieën zoals trastuzumab of pertuzumab. Patiënten die een hoog tot zeer hoog risico lopen op cardiotoxiciteit door deze behandelingen moeten nauwlettend gemonitord worden tijdens de kankerbehandeling. In de praktijk wordt de risicostratificatie nog te vaak niet consistent toegepast. Tijdens het ESMO 2024-congres presenteerde professor Lise-Marie Kinnaer de resultaten van een onderzoek naar risicostratificatie voor cardiotoxiciteit bij patiënten met borstkanker die behandeld worden met anthracyclines of trastuzumab.1