Op een steenworp van het UZ Brussel ligt Villa Samson, een bungalow waar, apart van het ziekenhuis, het genezingsproces op een bijzondere manier wordt bevorderd. De naam van de villa verraadt al een beetje hoe: Samson is immers de meest gekende televisiehond van België. In de villa kunnen patiënten die langdurig in UZ Brussel opgenomen zijn geheel kosteloos, eindelijk terug hun trouwe huisdier ontmoeten, of bij gebrek daaraan, huishondje Obie of huiskatten Misty, Luna en Chris, volop aaien en knuffelen. Heel wat kankerpatiënten van het ziekenhuis ervaren er een moment van zalige ontspanning in het gezelschap van deze enthousiaste viervoeters.
De oversteek maken, weg van de steriele ziekenhuisomgeving naar een gezellige huislijke plek met warm contact, gebeurt meestal gewoon te voet, onder begeleiding van vrijwilligers, of voor minder mobiele patiënten met de enige echte Samsonmobiel, die plaats heeft voor een rolstoel.
Het idee voor dit huis kwam van Dirk Danschutter, toenmalig hoofdverpleegkundige op de intensive care afdeling voor kinderen van UZ Brussel, die zelf een ontzettende dierenvriend is en van dichtbij vertrouwd met de pijn en de gevoelens van eenzaamheid bij zijn patiëntjes. Hij ging aankloppen bij Marc Noppen, CEO van UZ Brussel die meteen voor zijn plan gewonnen was. Er werd een fundraising opgestart waarop heel wat donateurs én kapitaalkrachtige sponsors met een hart voor dieren ingingen. Met de eerste officiële steen op 28 september 2016 was Villa Samson niet veel later geboren. Ook nu nog is de werking volledig gefinancierd door giften.
Zes jaar lang al staat het welzijn van mens én van dier er voorop – en let wel, op éénzelfde niveau. “Dat leverde inmiddels prachtige, ontroerende en warme momenten op”, vertelt Vicky De Baere, die samen met haar rechterhand Milly Simon, alle ‘animal assisted activities’ coördineert. “Met elke gift – klein of groot – willen wij doordacht en spaarzaam omgaan. De overige teamleden bestaan vooral uit onbezoldigde hondenbaasjes die maar wat graag met hun getrainde dier komen aanzetten om de patiënten afleiding en vertier te bieden.”
Gestroomlijnde planning en een flexibele organisatie zijn dus essentieel. Op maandag komen steevast de patiëntjes van de afdeling kinderpsychiatrie, op woensdag komen dan weer mensen die revalideren, en op donderdag is er bijvoorbeeld telkens tijd voor wie is opgenomen op pediatrie. De villa telt vier knusse kamers voor gezellig samenzijn met eigen kat of hond – sinds kort mogen zelfs vissen in hun bokaal van de partij zijn! – of voor een therapeutische sessie met het dier onder begeleiding van een psycholoog, en heeft daarnaast een centrale ruimte voor groepsactiviteiten. Therapie in groep is vooralsnog niet aan de orde, maar het lijkt een voor de hand liggende volgende stap.
Toch slaagt Vicky er vaak in nog ruimte vrij te maken in de drukbezette agenda voor een extra hulpvraag van een patiënt die net heel pijnlijke dagen doormaakt, of van een terminale zieke, die nog een laatste keer zijn huisdier in de armen wil sluiten. “Mijn enige doel is de patiënt met een glimlach te doen vertrekken”, zegt zij.
Verhalen van lief en leed heeft ze in overvloed, en ook haar eigen verhaal is behoorlijk merkwaardig. “Na een twintig jaar lange carrière als verkoopmanager voor een multinational had ik nood aan een nieuw elan. Ik ging me inzetten om een assistentiehond op te leiden, maar luttele maanden later kreeg ik het verdict borstkanker te horen. Alsof de hond een voorbode was van een leven, dat een heel andere richting zou uitgaan. En bovenal heb ik toen aan den lijve ondervonden hoe mijn hond mij rust en troost bracht.” Intussen heeft Villa Samson het emotionele welzijn van al wel 6.000 patiënten versterkt dankzij kwistig gestrooide aaitjes en kopjes. Waar wachten we verder nog op?
Meer informatie
Naar boven
